- Juni 1998 -

Hoezo wie is er jarig, ik nog lang niet. Maar toch is het tijd voor gebak. Er is namelijk na twee jaar onderhandelen met legio vliegmaatschappijen en touroperators eindelijk een kompleet reisschema voor alle 12 troepen. Dat is gezien alle strubbelingen toch wel een gebakje waard dacht ik zo. Natuurlijk wil nu iedereen de garantie hebben dat dit zo blijft en daar duimen we dan ook voor.

Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat de plannen voor Chili steeds concreter worden. En het steeds leuker wordt om van de aandachtlijst items door te strepen. Onze aankleding gaat ook steeds completer worden. De troepbadges zijn binnen, mijn bermuda met koeienprint heb ik al gepast, de dasringen zijn rond, de contingentsdassen zijn gereed en de schitterende vlaggen zijn geleverd. Ja zelfs de tentjes liggen al glimmend in de schappen. Ja we staan er straks vrolijk gekleurd op.

Maar op onze lauweren rusten is er nog niet helemaal bij, want er staat nog genoeg op de lijst. Elk van jullie neemt deel in een werkgroepje, de reis naar Brussel willen we collectief ondernemen, de bagagelijst moet tot elk schroefje nauwkeurig opgesteld worden en niet vergeten om na de ouderavond, nog even een gezellig weekend in september te plannen.

Toevallig ben ik dol op gebak dus neem ik graag een voorschot. Maar dat had je al aan mijn weelderige omvang afgezien neem ik aan. Voor Robert zijn de laatste ontwikkelingen wat minder feestelijk. Zijn baas doet wat moeilijk over vakantie opnemen voor de kerst. Dus moet hij noodgedwongen achter ons aanreizen en gaan wij voor de eerste week gedurende de reis naar Calamar wat hulp zoeken om jullie in toom te houden. Maar dat zal wel lukken lijkt me. We houden jullie ieder geval op de hoogte.

Groetjes,